Zaterdag 4 maart 2017, tekenden wij present in de Polyvalente Loods “Oltereeke” te Dadizele. Percussion Ensemble DrumSpirit uit Dadizele, bracht er haar theatershow “Hexahedron” wat staat voor veelvlak (kubus). HEX is tevens een digitaal kleurenpalet en een Hexahedron is ook een molecule die bestaat uit verschillende atomen. De cohesie van de atomen staat voor de samenwerking van de leden van DrumSpirit. Veelvlak zullen we terug vinden in de decor elementen en het kleurenpalet zal volop gebruikt worden door spectaculair lichtspel in de show. Verwachtingen (zo zal blijken) die DrumSpirit volledig zal inlossen. Met dit initiatief is DS genomineerd voor het winnen van de prestigieuze Vlamo Award 2017! De Vlaamse Amateurmuziekorganisatie wil hiermee talent stimuleren en waarderen. Vlamo gaat hierbij jaarlijks op zoek, naar een initiatief dat creatief en artistiek is door haar buitengewone vorm en een blijvende impact heeft op de omgeving.
Tijdens de voorbije maanden voerde DrumSpirit een ongeziene promotiecampagne, dit via verschillende kanalen. De theatershow kreeg haar eigen titel en wordt onderstreept met een eigen logo die in de affiche en banners terug te vinden zijn. Aan de eigen leden werd gevraagd om mee te denken en de “theater – huisstijl” is het resultaat van de verschillende voorstellen van hun talent. Via het straatbeeld en de sociale media is men zeer creatief en actief bezig geweest. De communicatie die dit indoor percussion ensemble onderhoudt, staat sinds vele jaren op een professioneel niveau. (Binnen de amateurmuziek beoefening is ze ronduit voorbeeldig).
Voorafgaand aan de theatershow, plande DS een Hexahedron workshop, waar iedereen kon voor inschrijven. Aanvankelijk zou men via “project-management” tonen en uiteenzetten hoe je een dergelijk prestigieus event organiseert. Jeugdige gegadigden schreven zich in voor de workshop op zaterdag. Hen werden workshops body-beat, percussion, een kijk achter de schermen en een workshop met Michael Schak (drummer van onder meer Netsky) aangeboden.
Heel erg benieuwd naar wat komen gaat, namen wij onze zitjes in. De openinsact “OPUS” was wat mij betreft meteen raak! Vanuit het niets (en het stikdonker) stond plots een muur decor, pal voor de tribune. Muzikanten stonden opgesteld op drie niveaus hoog en speelden beats die elektronisch vertaald werden. Sommige instrumenten (marimba) hadden hierdoor een andere klankkleur. Steeds meer muzikanten vervoegden het spel dat ondersteund werd door een prachtige lichtshow. Hierbij werden de drie grote decor elementen ook nog verplaatst (!) Deze opening (een eigen muzikale DS creatie) kon tellen, voor mij een eerste hoogtepunt! Hierop volgde body percussion waarbij de individuele expressie tijdens het performen bijzonder belangrijk is. Iedere muzikant geeft zich, wat resulteert in een fantastische collectieve performance. Musiceren in een indoor percussion ensemble vraagt zelfontplooiing en het bewustzijn dat je in de kijker staat op de bühne. DrumSpirit heeft hier in de laatste jaren, ontegensprekelijk nog meer winst op behaald. Alle leden zonder uitzondering zijn zich ten volle bewust van het performen en gaan hierbij zeer expressief en talentvol te werk.
Michel Schak deed waar hij goed in is, … wat kan die man drummen zeg. Hierbij bespeelde hij het publiek en dat was alweer een andere beleving in de show. Tijdens “Battle” ging DrumSpirit met haar voltallige field percussion de strijd aan met topdrummer Michael. Beiden etaleerden hierbij hoog-technisch slagwerk en moesten niet onderdoen voor elkaar. Het wederzijds respect tussen Michael en de amateur muzikanten, was mooi om zien en echt. “They Don’t Care About Us”, een knipoog naar de succesvolle “In Flanders Fields” productie. Gestoken in legerkostuum, zagen wij soldaten synchroon marcheren. Weerom alles overtuigend gebracht, waardoor de tekst van de popsong binnen kwam. (DrumSpirit bracht tijdens de voorbije jaren shows met een beklijvende waardevolle boodschap en is daar bijzonder sterk in).
DrumSpirit heeft een fenomenale cymballine om duimen en vingers af te likken. (Hun “lichtshow” tijdens de vorige theaterproductie staat in mijn geheugen gegrift). Ook nu weer, genoot ik met volle teugen. Met veel vuur verrasten zij het publiek met een adembenemende act. Vast gemaakt in een klim harnas brachten zij halsbrekende toeren die leuk en ietwat komisch werden geserveerd. Hierbij werden de grote decor elementen verplaatst en met bijkomende losse stukken verbouwd. Dit is niet zonder gevaar en vergt goede afspraken met de mensen die gedurende de hele show de elementen getimed van plaats verwisselden. (Zij hebben zich uitstekend van hun taak gekweten, hoedje af)!
Op het moment dat de decor elementen helemaal naar achteren zijn verplaatst en links vooraan een vleugelpiano het spotlicht vult, komt een DS meisje haar plaats innemen. Zij zet de eerste tonen in van “Tsunami, Tabula Rasa” de thema show waarmee DS tot “Vlamo Kampioen Show 2016” werd uitgeroepen. Haar prachtig klassiek pianospel laat de toehoorders echt genieten. Field percussion betreedt de arena met daarachter het front percussion ensemble dat voor deze gelegenheid niet pal voor de tribune maar achteraan in het decor zit genesteld. De show wordt in balans ondersteund met samples en tekst die raakt. In 2004 veegde een torenhoge golf een hele kuststreek van de kaart met 300.000 doden als gevolg. Tijdens Tsunami wordt de golf uitgebeeld, maar ook het met doden bezaaide land. De overlevenden zoeken, bergen en begraven de doden. Ik besef ten volle dat dit het ding is waar DrumSpirit top in is. De voltallige field percussion in actie is ook waar je naar verlangt tijdens deze theatershow. De beleving van Tsunami in de theater setting van de omgetoverde loods, is bijzonder intens en raakt je tot in het diepste van je zijn. Het contact met het publiek is close en de fantastische belichting creëert een unieke scene. Dit is kippenvel, de rillingen lopen over mijn rug!
DS geeft met deze theaterproductie ook ruimte aan eigen talent die haar ding in het spotlicht kan doen. Dat dit showkorps nogal wat talent in huis heeft (en stimuleert) weze duidelijk. Ook de jongeren van Podjum het jeugd ensemble worden in deze productie geïntegreerd. In 70 minuten passeerden meerdere disciplines de revue. Zoals, percussion, performing, zang (Amber Meert), pop, electronics, circus act, beats, gitaar, dans, … enzovoort. Het komische element is nooit ver weg en dat is goed gezien. De show zit gevarieerd in balans en is onderhoudend, verrassend en prikkelend om zien. (Geen pauze, zo hoort het). Eénmaal vertrokken, surf je mee op de DS spiraal en maak je deel uit van een totaal-beleving. Na afloop kan je er niet om heen: het is fantastisch om zien hoe deze muziekvereniging haar leden vormt. De Hexahedron performers geven zich totaal en hebben er zin in! Je ziet deze jongeren ten volle genieten, intens beleven en etaleren dat ze het ontzettend graag doen. Wat kan je als publiek nog meer verwachten?
tekst en foto: Geert Vanmaeckelberghe
