Het nieuwe One World System heeft goed gewerkt tijdens de mars- en showwedstrijden op het Wereld Muziek Concours. Dat zegt juryvoorzitter Henk Smit. Ondanks dat het voor de juryleden een moeilijke taak was om de verschillende stijlen te beoordelen en met elkaar te vergelijken, is hij wel tevreden met de uitkomst van de wedstrijd. Over de winnaar, het Thaise Surasakmontree, leek geen discussie te zijn geweest. Hieronder ziet u een korte samenvatting van de persconferentie. Onder aan het verslag kunt u de hele persconferentie (ongeveer 18 minuten) terugluisteren.
Henk Smit vond dat het WMC drie topweekenden achter de rug heeft gehad. Op de laatste dag kreeg het publiek volgens hem optredens van wereldklasse voorgeschoteld. ‘Dit was een spectaculair WMC. Niet alleen als je kijkt naar de kwaliteit, maar het is ook het best georganiseerde WMC waar ik betrokken bij ben geweest.
Zware klus
Over de bejurering zegt hij dat het een zware klus was. De Nederlandse korpsen legden het daarin af tegen de Thaise corps. Smit had nog geen tijd gehad om de recaps te bestuderen, maar vermoedde dat het grootste verschil tussen die beide stijlen zat in het onderdeel effect. De Nederlandse bands scoorden vaak hoop op muzikale en visuele uitvoering. ‘Maar het was heel erg close. De verschillen waren enorm klein.’ Over de Thai zei Smit dat hij wist dat ze erg goed waren. ‘Wat dat betreft waren we ook niet verrast over hun shows.’
De strijd tussen de twee beste Thaise korpsen was ook spannend. Opvallend was het verschil op het onderdeel Visual Performance, waarop Surasakmontree heerste en Suranari ‘slechts’ tiende werd. Dat verschil leidde uiteindelijk misschien wel tot de winst van Surasakmontree. Het Amerikaanse jurylid George Oliviero wilde wel uitleggen wat het verschil was. En dat zat ’em vooral in hoe de winnaar bewoog. ‘Zij hadden de meeste controle over hun lichaam. Meer dan de andere deelnemers. Ze begrepen hoe ze moesten bewegen en welke lichaamshoeken ze moesten houden. Suranari kon daar niet aan tippen. Bovendien was hun colorguard dramatisch. Ze waren zo ontzettend goed.’
OWS heeft goed gewerkt
Uit zijn eerste snelle ervaring, bleek dat het One World System goed heeft gewerkt. ‘Ik wil ook nogmaals aangeven dat jureren subjectief is. Altijd. Daarom hebben we ook zeven juryleden, die samen verstand hebben van zoveel mogelijk verschillende stijlen. We hadden een supergoed team’, aldus Smit. Of het systeem nog kan worden doorontwikkeld, moet nog blijken. ‘Er zullen feedbacksessies en evaluaties komen. De WMC-organisatie is daar ook een voorstander van.’ De kans bestaat dat daarbij verenigingen worden betrokken.
De Thaise overheersing moet er volgens Henk Smit niet toe leiden dat de Nederlandse bands iets moeten veranderen. ‘Het zijn niet de details. Er is ook niet een overall onderwerp waar de Nederlanders zichzelf op moeten verbeteren. En ze moeten ook absoluut hun eigen stijl en traditie behouden. Een Pasveer, K&G en Advendo moeten niet de switch gaan maken naar de Thaise of Amerikaanse stijl. Juist deze multiculturele verzameling van stijlen maakt het WMC tot wat het is.’
‘Muziek is muziek’, vult muziekjurylid Ruud Bohmer hem later aan. ‘Het maakt mij niet uit of het Thaise muziek, slagwerk of traditioneel is. Ik kijk ook zeker naar wát ze doen tijdens het spelen. Je maakt een connectie met de beweging. Je moet er begrip voor hebben als er technisch iets mis gaat, maar dat ze op dat moment wel een moeilijke beweging hebben.
Colorguard
Volgens George Oliviero moet er ook niet de suggestie worden gewekt dat de bands allemaal een colorguard moeten hebben. Volgens Edwin Beens gaat het om de balans. ‘De winnaar van vandaag had de meest gebalanceerde uitvoering van iedereen. Die perfecte balans zie je bij de Nederlandse bands minder. Doe je iets op het veld, dan moet je het goed doen. Dat geldt ook voor een guard. Zet je die op het veld, zorg dan dat het een meerwaarde is. Het gaat om balans. Zijn ze goed getraind, zijn ze goed gestaged en hoe gebruiken ze hun vlag. Samen met de connectie levert dat plussen en minnen op en dan breek ik mijn hersens erop. Vandaag kreeg ik er zelfs hoofdpijn van, zo moeilijk was het.’
Oefenparcours
Ook de mars(parade)wedstrijden kwamen ten sprake. Zo vroegen we ons als Korpsmuziek af of het een idee was om voor buitenlandse deelnemers, vooral de Aziaten, een oefenparcours te maken voor de mars(parade)wedstrijden. Veel Aziatische deelnemers hadden moeite om het verplichte parcours goed uit te voeren. Zo voerden ze counters op het verkeerde moment uit en gingen korpsen vaak en met velen over de lijn. WMC-voorzitter Reg van Loo heeft de moeilijkheden gezien. ‘We moeten met de jury gaan bespreken wat we hier mee gaan doen. Een oefenparcours kan een oplossing zijn.’
Over de Marsparade werd gevraagd of het niet teveel is verworden tot een Nederlands feestje. Volgens Henk Smit wordt er hard aan gewerkt om ook in het buitenland de bekendheid van de Marsparade te verhogen. ‘Dat zou ook goed zijn voor de wedstrijd.’
Tot slot bedankte WMC-voorzitter Van Loo nogmaals de nieuwe speaker Fer Kousen. ‘Ik vind dat hij het goed gedaan heeft en ik hoop dat hij er over vier jaar weer bij is.’
