Wie kon zich ooit voorstellen dat een ‘Show & Drumfanfare’ in een mega productie zou staan van één van de meest bekende DJ’s ter wereld. En voor wie zich dat wel kon voorstellen, dat in een vier uur durend spektakel met wereldberoemde artiesten, 40.000 laaiend enthousiaste toeschouwers en dan zelfs nog een tweede avond, live uitgezonden op RTL4 en een wereldwijde stream met 5 miljoen viewers… dat een Show & Drumfanfare 5 maal volledig in het programma opgenomen zou worden. Niemand zal het ontgaan zijn, dit onvoorstelbare overkwam Advendo Sneek.
Theo Brens, manager van Advendo; Hoe kan het gebeuren dat een producent bij Advendo terecht komt, heeft de grote aandacht voor de “Jump-act” Advendo in de kijker gezet? Theo; Jos Thie (regisseur van o.a. Armin van Buuren) heeft ca. 20 jaar geleden met Advendo gewerkt m.b.t. het ABE spektakel in Heerenveen. Dat was een groot succes en zoals hij zelf zegt was de samenwerking met Advendo fantastisch. Heel hard werken en veel plezier. Margus Spekkers (Stage director) heeft ooit met Advendo gewerkt bij de opening van het Rijksmuseum in Amsterdam, hij was het die op het idee kwam om Advendo te vragen voor het Armin Only project. De “Jump-act” heeft inderdaad ook veel aandacht getrokken, zowel op de taptoe-velden als de nationale TV. Zelfs in Italië (trip van feb. 2017) was men onder de indruk van deze act. Daaruit is “Jumpy”, onze nieuwe mascotte ontstaan. Hiermee genereren wij veel aandacht, vooral erg populair bij de jongste jeugd, en die willen we heel graag bij onze vereniging “binnenhalen”.
Hoe pakt een vereniging als Advendo zo’n project aan?
Bij Advendo zijn heel veel zaken prima geregeld, maar dat gaat niet vanzelf! Wij blijven kritisch kijken naar de manier waarop alles intern en extern verloopt. Gelukkig hebben wij een stichting (vrienden van Advendo) die een fantastisch gebouw faciliteert. We hebben de beschikking over meerdere modern uitgeruste vergaderruimtes. Prima geschikt om Armin van Buuren met zijn team te ontvangen voor besprekingen etc. Maar vooral de communicatie met- en door de verschillende interne teams is belangrijk. Wij prijzen ons gelukkig met een enthousiast en zeer kundig instructie-team. Zij pakken als geen ander het artistieke deel op en maken daar weer iets moois van.
Er zijn momenteel 80 leden bij Jong Advendo, 40 bij de Kids, denk je dat dit project een heel nieuwe boost aan de vereniging gaat geven? Theo; Naast de genoemde aantallen hebben we bij de jongste aanwas ook nog ca. 30 kinderen. De aandacht van het Armin Only project, maar vooral ook het imago binnen de branche krijgt vast en zeker een behoorlijke boost hierdoor. Wij hebben 2 x in het jaar een event waarbij kinderen (en ouders) worden uitgenodigd bij Advendo te komen kijken, op die momenten melden zich best veel nieuwe kinderen aan. Het zal vast zo zijn dat veel jongens en meiden het super cool vinden om bij onze vereniging te horen, dus gaan we dat bij het volgende event afwachten.
Op de foto’s hebben we kunnen zien dat Armin van Buuren, producenten en Kensington drummer Niles Vandenberg in het Advendo gebouw waren. Ik neem aan onder absolute geheimhouding? Instructeur Richard Kampstra: Ja de inhoud van besprekingen ging in het begin over de inhoud (welke nummers) van de show. Tot definitieve “lock” kan dit gecontinueerd aangepast worden door Armin. Later ging het meer over het hoe: hoe gaan we show technisch invulling geven (icm artiesten en dansers) de verschillende onderdelen. Hoe beleef je zo’n kennismaking en samenwerking? Richard; Toch wel onwerkelijk en lichtelijk gespannen…. Bij de eerste ontmoeting met Armin zei ik: “eigenlijk weet ik niet wat ik ervan verwachten moet”, waarop wij antwoorde “wij ook niet”. Hij gaf ons wel de ruimte en het vertrouwen ons eigen ding te doen. Dat voelde meteen goed.
Wordt je tijdens de laatste voorbereidingen ‘geleefd’ of kun je toch bijsturen, Richard; Beide. Zo’n show gaat razendsnel voorbij, voor je het weet is het 4 uur later. Er gebeuren altijd dingen die niet voorzien zijn. Bv omkleden van 20 slagwerkers tussen de drumbattle ‘Brute’ en het nummer ‘Alone’ met Lauren Evans. In de generale doorloop op donderdag duurder dat te lang, hierdoor moest de show worden stilgelegd…not done!! Dan moet er stevig worden bijgestuurd om dit de volgende show te voorkomen! Het was geweldige en onvergetelijke gebeurtenis, leerzaam en weer veel nieuwe mensen ontmoet! ik heb er ontzettend van genoten!
Onder dit artikel is een geluidsfragment te beluisteren van Ballistic Brass, in gesprek met Richard Kampstra.
Zelf (CorV) ben ik bij het zaterdagavond concert geweest. Advendo heeft een flink aandeel in de nieuwe track van van Buuren, “My Symphony of You” en tijdens het concert komen muzikanten twee keer van boven en staat de Brass breeduit op het podium. Niet alleen even een stukkie meedoen maar het hele korps is prachtig opgenomen gedurende de hele show. Rook, vuurwerk, stikstof powershots, een LED-scherm van 1200m2 en een uitzinnig publiek. Ik heb genoten, met af en toe een flash-back.. daarom 20 jaar Armin nietwaar?
Op de film hieronder enkele fragmenten en een stuk voorbereiding.
Martijn Teerenstra (snare),
Wat voor reacties heb je gehad, van familie en vrienden? Thuis kreeg ik van alle kanten berichten over hoe vet het wel niet was, dat ze het niet hadden verwacht of dat ze er trots op waren. Dit optreden zal voor altijd in mijn geheugen staan en zal in mijn ogen niet snel overtroffen worden. Wat was het een eer om hieraan mee te werken!. Hoe was de “afterparty”: Dat was eigenlijk nog het mooiste, onze zelfgemaakte onofficiële afterparty. Het idee was namelijk om nog wat nummertjes te spelen maar dit liep al snel uit de hand. Wij speelden onder andere “War” van Kensington en “Mother Earth” van Within Temptation. Ik vond het fantastisch om deze nummers te spelen voor de artiesten. En als je de beelden ziet, dat vonden ze zelf ook. “Vet” volgens Armin! (Lees de hele beleving van Martijn onderin)
Bart van der Vliet, PR manager ..
De promotie en exposure is enorm, maar vooraf kon er niet erg veel over worden losgelaten, hoe moeilijk is het om je in te houden met al die info die je hebt als PR man. Bart; Dat is een enorme uitdaging geweest omdat ik in mijn mijn rol van PR man graag zo transparant mogelijk wil zijn naar de fans/volgers. Maar de afspraken met ALDA Events waren heel duidelijk m.b.t. welke informatie ik wel en welke ik niet mocht prijsgeven dus daar heb ik mij dan ook aan te houden. Wij hadden zelf een prachtige teaser movie gemaakt die in lijn was met de bestaande promo uitingen van ALDA. Zelfs die mocht helaas niet online komen.
Tegelijkertijd probeerde de pers in aanloop naar dit event op allerlei manieren informatie uit mij te trekken om voor zijn of haar medium de laatste primeurs te krijgen. Soms ontstond een leuk ‘gevecht’ met woorden en soms gaf ik, geheel tegen mijn natuur, ‘nietszeggende’ antwoorden op vragen. Naast onze instructie, leden en management heb ook ik veel opgestoken van een dergelijk project die mij (ons) later zeker nog van pas gaan komen.
En op de dag van het oefenen en het eerste concert en de dagen er na, een constante explosie aan aandacht. Bart; Ondanks het feit dat ik mij bewust was van het belang en grootte van dit event heeft het mijn verwachtingen op PR gebied compleet overtroffen. Kort na onze aankondiging begin dit jaar van onze deelname maar ook in de aanloop naar de eerste repetities in de Amsterdam Arena stond mijn telefoon roodgloeiend en stroomde mijn e-mailbox en whatsapp vol met aanvragen voor interviews, foto’s etc. Na onze eerste show op vrijdag 12 mei steeg de activiteit op onze social media om vervolgens na afloop van de show van 13 mei compleet te exploderen. Veel van onze online berichtgeving is ‘getimed’ per dag en zelfs per moment van de dag. En het op resultaat ben ik dan ook trots. Onze social media statistieken m.b.t. dit project zijn ronduit indrukwekkend te noemen en ik vraag mij oprecht af of wij dit soort cijfers ooit nog zullen weten te bereiken.
Als PR man droom je van zoveel exposure in zo’n relatief kort tijdsbestek, maar ik ben mij zeer bewust dat dit alleen bereikt kon worden door heel goed samen te werken met intern betrokken binnen de Advendo organisatie en met de betrokken pers. Advendo heeft zichzelf met behulp van dit Armin Only Project goed weten te promoten in Nederland alsook ver daarbuiten. Gezien de vele reacties in de media/social media heeft onze deelname aan dit mooie event ook bijgedragen aan de promotie van HaFaBraShow (Korpsmuziek) sector die het door terugloop in leden al een aantal jaren niet gemakkelijk heeft. Advendo heeft aan de ‘buitenwereld’ laten zien dat door te blijven vernieuwen/innoveren onze hobby niet gezien wordt als oubollig of awkward. Maar als een hobby die de jeugd en hun ouders aanspreekt.
René Abma (trombonist), hoe reageerde je toen je voor het eerst hoorde dat Advendo was gevraagd om in de Armin Only concerten mee te doen? We hadden eerst showrepetitie en toen was ons gevraagd of we naar het Advendo gebouw konden komen i.v.m. belangrijke informatie. Ik had nog geen idee waar dit verder over ging, We waren in het gebouw aangekomen en zaten in het Fundament (onze bar). Toen we hoorden dat we met “de” Armin van Buuren mochten spelen waren we allemaal dolenthousiast natuurlijk. Ik kon het zelf eigenlijk nog niet geloven dat ik met een artiest op wereldniveau ga spelen. Ik had er ontzettend veel zin in en wou het gelijk iedereen vertellen. Het punt was alleen dat we het nog niet aan de klok konden hangen omdat de contracten nog niet ondertekend waren. Daar baalde ik wel van maar na een week mocht het gelukkig allemaal naar buiten en kon ik alles enthousiast vertellen.
En dan in de ArenA, je ontmoet diverse artiesten, hoe voelt dat en hoe keken ze aan tegen zo’n grote groep “andere” muzikanten? René; We kwamen binnen in de ArenA en het eerste gevoel wat ik kreeg was “wow..” werd er een beetje stil van eerlijk gezegd. Maar het eerste wat ik zei was wat is dit ontzettend gaaf. We gingen naar onze kleedkamer en hadden we twee kleedruimtes waar spiegels klaarstonden waar de dames de vrijdag en zaterdag make-up op gekregen ook werd daar hun haar gedaan. De Woensdag hebben we al onze stukjes gerepeteerd waar we op het podium gingen oefenen. Ook gingen we de bruggen op om te voelen hoe dat ging. De donderdag hadden we generale repetitie en hebben we alles precies zo gedaan hoe we het de vrijdag en zaterdag ook gingen doen. Ook moesten we onze kleding al aan doen zodat het zo echt mogelijk was. Tussen de optreden door konden wij gewoon de zaal in en hadden wij een privéconcert van alle artiesten zelf! Hoe vet is dat! De vrijdag en Zaterdag hebben wij onze optredens gehad en hadden we allemaal de focus erbij. Bij de opening van de show stonden we op de bruggen en gingen we naar beneden zakken. Toen ik daar stond kreeg ik gelijk een glimlach op mijn gezicht omdat je dan alle mensen zagen die op de grond stonden. Ook zag je allemaal verschillende vlaggen van Brazilië, Australië, Israël en nog veel andere.
Wat zal je altijd bijblijven? Zaterdag na de show gingen we met Advendo nog even spelen voor de artiesten. Dit was echt geweldig, Kensington, Gavin DeGraw, Sharon Den Adel (zangeres van Within Temptation), Mr. Probz, Koen Herfst en Armin van Buuren gingen toen helemaal los op onze muziek. De adrenaline gierde door mijn lijf en ik stond eigenlijk alleen maar te trillen. Een aantal van deze artiesten hebben ook filmpjes van ons op hun Facebook en Instagram gezet. Kortom deze once(twice) in a lifetime experience is eigenlijk het mooiste wat me in mijn hele leven is overkomen en zal ik nooit meer vergeten.
Een nu al memorabel jaar? Theo Brens; Ik denk dat wij naast alle “standaard optredens” vrij geregeld muzikale- en show-technische capriolen uithalen. En dat doen we al jaren. Maar persoonlijk denk ik dat het Armin Only project nog heel lang na zal dreunen. En daar plukken wij, maar ook de aanverwante clubs en organisaties de vruchten van.
Als je het nieuwe nummer nog niet gehoord of gezien hebt, dit is ’em, inclusief Advendo.
De ervaring en beleving van Martijn Teernstra, snare.
Woensdag 10 mei vertrokken wij rond 15:00 uur richting de ArenA, hier werd het een en ander uitgelegd over de komende dagen. Na het heerlijke eten, verzorgd door Crewfood, was het voor de slagwerkers tijd om de brug te verkennen en werden wij verdeeld over de brug. De woensdag was vooral bedoeld om in grote lijnen de show door te lopen, de “spots” te markeren en te wennen aan de hoogte van de bruggen. Voor mij was het niet vanzelfsprekend dat ik de brug op zou gaan aangezien ik last heb van hoogtevrees. Achteraf was ik er blij mee dat ik mij daar overheen heb kunnen zetten. Toen ik eenmaal boven op de 27 meter hoge brug stond vond ik het fantastisch, afgezien van mijn enorme zweethanden, en kon ik genieten van het uitzicht.
De donderdag was de dag waar wij voor het eerst onze kleding te zien kregen, hierin zouden wij die avond ook de generale repetitie lopen. Deze generale ging niet bepaald vlekkeloos. Het was spannend genoeg, zelfs zonder publiek. De generale moest zelfs kort stilgelegd worden omdat het slagwerk niet op tijd klaar was met omkleden. Ons was namelijk verteld dat wij 3 nummers de tijd hadden om om te kleden, dit bleek helaas maar 30 seconden te zijn.
Vrijdag was het eindelijk zover, na maanden van trainen was het moment toch echt daar. Wij kwamen rond 16:30 aan bij de ArenA. 1,5 uur voordat de zaal zou openen stonden er al honderden mensen in de rij, dan realiseer je je toch echt hoe groot dit is. Voordat de show begon hebben wij met het slagwerk alle nummers een aantal keren doorgespeeld. De show begon met het nummer “ouverture” waarin de blazers op de bruggen stonden en de slagwerkers via de catwalk naar het main stage liepen. Nadat de show was geopend hadden we met het slagwerk ongeveer 2 uren de tijd voordat wij weer moesten spelen. Een aantal, waaronder ikzelf, kozen ervoor om de zaal in te gaan en een stuk van de show te bekijken tussen het publiek. Wel moesten wij de kleding van de show vervangen door onze eigen kleding. Nadat de blazers het nummer “my symphony” hadden gespeeld, was het tijd om weer om te kleden voor brute, het nummer waarbij het slagwerk op de brug stond. Wij hebben ongeveer 45 minuten van de show vanaf de 2e kring kunnen aanschouwen, hierna gingen wij de brug op. Op de brug zag ik een aantal mensen uit het publiek naar boven kijken en foto’s maken. Zodra ons nummer begon en de brug naar beneden ging waren wij allemaal gefocust, iedereen stond kaarsrecht en keek recht voor zich uit. Dat gevoel ga ik nooit vergeten.
Bij de show van zaterdag moest er wel een schepje bovenop, kleine foutjes moesten eruit en de focus moest weer zijn want vandaag zou het uitgezonden worden op tv. We speelden alles weer door net als de dag ervoor. Voor mij persoonlijk ging de show zaterdag het beste, misschien omdat het op tv zou komen of omdat ik beter gefocust was, ik weet het niet.
Maar het mooiste moest nog komen, onze zelfgemaakte onofficiële afterparty. Het idee was namelijk om nog wat nummertjes te spelen maar dit liep al gauw uit de hand. Wij speelden onder andere “War” van Kensington en “Mother Earth” van Within Temptation. Ik vond het fantastisch om deze nummers te spelen voor de artiesten. Thuis kreeg ik van alle kanten berichten over hoe vet het wel niet was, dat ze het niet hadden verwacht of dat ze er trots op waren. Dit optreden zal voor altijd in mijn geheugen staan en zal in mijn ogen niet gauw worden overtroffen. Wat een eer om hieraan meegewerkt te hebben!.
… en dan nog even die afterparty….
Theo, Bart, Martijn, Richard en René. Bedankt voor jullie medewerking aan dit interview. Wat mij betreft smaakt het naar meer …. 😉 CV