Sinds november 2015 ben ik, Hans Asscheman, via een WMC deelnemer in 2009, betrokken geraakt bij de Colombiaanse marchingbandwereld. Ik ben vooral gevormd tijdens mijn jaren bij Kunst en Genoegen uit Leiden in diverse functies.
In Colombia bestaan ongeveer 6500 bands waarvan meer dan 300 alleen in de hoofdstad Bogota. De meeste bands behoren tot middelbare scholen en lopen uiteen van lyra- en klaroenkorpsen tot enkele chromatische bands. Uiteindelijk ben ik terecht gekomen bij de all girl schoolband Clemencia de Caycedo uit Bogota. Deze band heeft in de zomer van 2017 zowel Advendo Sneek, Opende, de vierdaagse van Nijmegen als het WMC bezocht. Een indrukwekkende reis die de ogen van de Colombianen heeft geopend. Het WMC heeft een belangrijke rol gespeeld in de reis en de ontwikkeling van de band. Helaas is, om mij onduidelijke reden, het contact met de WMC-organisatie gestopt. Erg jammer want wij in Colombia zijn het WMC erg dankbaar. Gelukkig zijn er velen in Nederland nog wel betrokken bij wat zich in Colombia afspeelt. Mensen uit Kerkrade, onze vrienden van Advendo en natuurlijk Vancore zijn ons immer welgezind. Na het WMC zijn de regels voor de schoolbands in Bogota veranderd waardoor alle afgestudeerden leden plots de band moesten verlaten. Weg 75% van de leden en ervaring. Deze meiden hebben het initiatief genomen om een nieuwe band op te richten. Fundacion femenina La Gran Colombia. Democratisch, transparant, eerlijk en streven naar het hoogste. Sinds september 2017 draait de band, zonder gelden en nauwelijks instrumenten. In Colombia bestaan geen subsidies en is men afhankelijk van de contributie. Betaalde optredens bestaan niet. Repeteren gebeurd in een park. Met rond de 70 meiden, varierend van 8 tot 30, wordt er wekelijks gerepeteerd en vooral de vereniging vorm gegeven. Daarnaast zijn er zo’n 20 leerlingen.
De hulp voor dit project is enorm. Naast ondergetekende zijn de Colombianen Omar Bonilla en Shamir Comejo als dirigent bij de band betrokken, alles volledig pro deo. Zij behoren tot de beste dirigenten van Colombia. Een dansleraar en een zanglerares helpen wekelijks want de meiden worden op vele fronten geschoold. Vanuit Nederland worden we enorm geholpen. Jelle Roeper, slagwerkinstructeur, komt op eigen kosten naar Bogota om ons te ondersteunen. Daarnaast zal Peter Zijlstra van Advendo Sneek, die de reis in Nederland heeft begeleid, binnenkort een bezoek brengen aan Bogota. Naast Nederland wordt er zowel door Calgary Canada, Puebla Mexico als België van alles geregeld om ons te komende jaren te verwelkomen in hun land. Momenteel wordt er hard gewerkt om de ontbrekende instrumenten aan te schaffen. Het doel van dit project is o.a. om: – te laten zien wat de meiden in hun mars hebben. Vrouwen zijn hier erg achtergesteld – een kans te geven goed geschoolde muzikanten te worden – een nieuwe generatie dirigenten op te leiden – Colombia positief te vertegenwoordigen – de meiden een ‘warm thuis’ te geven. Men heeft hier weinig middelen en mogelijkheden – andere bands en landen te bezoeken
Wat is jou uiteindelijke doel van je reis en ondersteuning ?
Ik heb vorig jaar de band gezien in Sneek en vind vooral het hogere doel inspirerend: de positie van jonge vrouwen versterken mbv muziek & show. Iedereen die in de “performing arts” actief is ervaart wat het met je doet. Het vormt je en maakt je sterker. Leert je om doelen te stellen en die te verwezenlijken door er samen voor te gaan. Ik hoop daar een kleine bijdrage aan te kunnen leveren. Ik zou heel graag een concreet doel voor hen willen realiseren: een complete drumline instrumentarium! Het is toch ‘raar’ dat dezelfde instrumenten in Colombia duurder zijn dan in Nederland terwijl een gemiddeld maandinkomen 6 tot 8 x lager is.
Denk je dat de mensen in Colombia ons ook iets kunnen leren?
Altijd, je hoeft er alleen maar voor open te staan. Ik ben net aangekomen, maar in de voorbereidende gesprekken met Hans en Pilar wordt heel erg duidelijk dat ze in Colombia tevreden moeten zijn met hartstikke weinig. Dat zijn wij in Nederland misschien wel verleerd. Er staat een mission-driven organisatie en dat spreekt mij heel erg aan.
-Peter Zijlstra;
In juli 2017 was de Colombiaanse meisjesband “Banda Femenina Clemencia de Caycedo” 6 dagen te gast bij Advendo in Sneek. Voor de meiden uit Colombia is dit een reis geweest die ze de rest van hun leven niet zullen vergeten.
Maar ook voor mij persoonlijk was dit een evenement waar ik enorm door geraakt ben. Het enthousiasme en de gedrevenheid van deze meisjes, maar ook de hartelijkheid en vriendschap was onverwacht en overweldigend. In een land als Colombia, waar vrouwen een veel slechtere positie hebben dan in Nederland, blijken juist de vrouwen enorm sterk te zijn. De reis heeft hun ogen geopend en hun leven verandert, en wel onomkeerbaar. In Colombia zijn ze verder gegaan met een nieuwe band. Ik wil ze graag helpen hun droom te verwezenlijken.
Dit heeft ervoor gezorgd dat mijn contacten met de band en Hans zijn gebleven. Ik wil nu graag met eigen ogen zien hoe ze in Colombia bezig zijn met hun grootse plannen en hun daarbij verder ondersteunen. Dat zal op allerlei vlakken zijn, door instructie, geldelijk en mentaal, door er voor ze te zijn. Natuurlijk wil ik de mensen daar graag weer zien.
Vanuit Nederland zijn er meer mogelijkheden om de band te helpen dan in Colombia. Zo denken we aan het oprichten van een vriendenclub of ‘club van 100’ die de band financieel kan ondersteunen. Een groot doel van de band is om in het pre-WMC jaar 2020 weer naar Sneek af te reizen. Op die manier kan er (nog) beter contact ontstaan met de leden en de vereniging Advendo omdat de leden niet volledig opgeslokt worden door de WMC voorbereidingen. Ook gaan we onderzoeken of het vriendschappelijke bezoek van de band in 2017 kan leiden tot een hechtere vriendschap tussen de plaatsen Sneek en Bogota. De Sneker bevolking heeft de band namelijk allerhartelijkst ontvangen. Het zou prachtig zijn als op bestuurlijk vlak ook vriendschappen en samenwerking zou kunnen ontstaan. Op die manier zal er wellicht een langdurige relatie kunnen ontstaan met Sneek. Dat zijn ontwikkelingen die de komende jaren hopelijk vorm gaan krijgen.
